قرآن و طب(4)

بیماری های روانی:

بیماری های روانی هم توسط طبیب حاذق و متخصص درمان می شود اما نقش دین و قرآن در این بیماری ها پر رنگ تر است و همانگونه که قبلا بیان شد در درمان این بیماری ها ابتدا باید به سمت خداوند رفت و تضرع و انابه نمود و سپس خداوند ما را راهنمایی می کند و یک پزشک و یا روانشناس مومن می تواند با توکل بر خداو بهره گیری از علوم مادی ما را درمان کند . در این بیماری ها خود درمان گر باید از نظر روانی سالم باشد.

قرآن و طب(3)

انسان بیمار جسمی و روانی  قبل از هر اقدامی باید به یاد خدا بیافتد و سپس با راهنمایی خداوند اقدام بعدی را انجام دهد که می تواند مراجعه به پزشک متخصص  باشد  و یا هر اقدامی دیگر.

در جامعه ی شرک آلود ، فرد بیمار بلافاصله به پزشک مراجعه می کند و چنین شخصی حتی اگر خوب هم شود باز گمراه و بیمار است و باید منتظر بلای بعدی باشد زیرا هدف خداوند از بلا ، تضرع و بازگشت بسوی خداست . چنین فردی دوباره و چند باره به بلا و بیماری گرفتار می شود تا در نهایت در اوج نومیدی از غیر خدا و در پایان کار خدا را صدا بزند و از او کمک بطلبد.

فرق دیندار و غیر دیندار این است که دیندار اول کار ، خدا را می طلبد و غیر دیندار در آخر و بن بست ، خدا را صدا می زند که ممکن است در جهنم اخروی بعد از مرگ باشد و یا در همین دنیا به بیماری لاعلاج گرفتار شود و به یاد خدا بیافتد.

قرآن و طب(2)

برای این که مفهوم شفاء و درمان را در قرآن درک کنیم ابتدا باید مفهوم بیماری و بلا و ریشه ی بیماری ها را بیابیم .

مرض هر چیزی است که انسان را از صحت و سلامتی خارج کند . انسان ممکن است در سه سطح بیمار شود . بیماری جسم ، روان و بیماری معنوی . قرآن در هر سه سطح راهنمایی می کند .

بیماری جسم :

طبق نص قرآن او درمانگر است (و اذا مرضت فهو یشفین ) هوالشافی از قرآن استنباط می شود و در دعاها خداوند طبیب و بهترین درمانگر معرفی شده است (نعم الطبیب )دعای جوشن کبیر

طبیب اصلی خداست و اطلاق طبیب به غیر خدا ، عاریتی است و در حقیقت پزشکان مذهبی  ، پرستاران خدا هستند و دستورات او را اجراء می کنند .

در جامعه ی دینی هر پزشکی حتما قبل از تدریس طب باید دوره ی آموزشی مذهبی متناسب با طب را بگذراند و با طب اسلامی آشنا شود و طبابت بدون حضور خداوند ، گمراهی است . پیشنهاد ما به مسئولین این است که در همه ی رشته ها بویژه پزشکی دانشجویان باید مبانی دینی را آموزش ببینند تا همه چیز جامعه توحیدی و هماهنگ شود . پزشکی امروزی ، توحیدی و دینی نیست زیرا نمی داند که چرا خداوند انسان ها را در بلا و بیماری می افکند.

طبق نص قرآن ، تمام بلایای روحی ، جسمی و اقتصادی و ..... یک هدف را دنبال می کند و آن درمان بیماری فراموشی و دوری از خداست . در بخش بیماری های معنوی توضیح داده خواهد شد که دوری و فراموشی خدا ، بیماری و مرض معنوی است که بدترین مرض است و هدف از بیماری های جسمی و روانی ، درمان این بیماری است و انسان بیمار می شود تا به یاد خدا بیافتد و در سایه ی یاد خدا به سلامتی واقعی برسد که همانا لقاء الله و دیدار خداوند است .

از این رو بیماری که به یاد خداست سالم تر است از سالم بدنی و حتی روانی که به یاد خدانیست . لذا چه بسا بیمارنی که سالم هستند و چه بسا افراد سالمی که در حقیقت و درون بیمار می باشند.

قرآن و طب

مقدمه: قرآن اصول هر چیزی را بیان کرده است .

ونزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شیء(نحل89)

و ما این کتاب (آسمانی) را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز است.

از این رو نظر قرآن را در باره ی طبابت و طب جویا می شویم.

قرآن درمان بیماری هاست

و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمه للمومنین و لا یزید الظالمین الا خسارا(اسراء82)

خداوند شافی و درمان گر است.

واذا مرضت فهو یشفین(شعراء 80)

خداوند درمانگر بیماری های روانی و جسمی ماست روان و قلب ما را با کلام خود که قرآن است شفاءو درمان می کند و بیماری های جسمی ما را با عسل شفاء می دهد.  

یا ایها الناس قد جاءتکم موعظه من ربکم وشفاء لما فی الصدور وهدی ورحمه للمومنین(یونس 57)

ثم کلی من کل الثمرات فاسلکی سبل ربک ذللا یخرج من بطونها شراب مختلف الوانه فیه شفاء للناس ان فی ذلک لآیه لقوم یتفکرون(نحل 69)

خدا درمانی در قرآن و سنت(16)

چکیده مقاله:

در طب کلاسیک خداوند نقشی ندارد و یا نقش آن کم رنگ است و از این رو می بینیم که بیماری های روانی بشر روز به روز افزایش می یابد و روانپزشکی مدرن به وضوح و روشنی ناقص است و ما نیاز به طب مکمل داریم و در این میان خدا درمانی در جهان مطرح شده است و از هوش معنوی سخن به میان می آید وتمایل بشر  به معنویت افزایش می یابد . معنویت مغز همه ی ادیان است و در این میان اسلام و قرآن و عرفان اسلامی می تواند نقش مهمی ایفاء کند.

در این نوشتار خدا درمانی به دو بخش کلی تقسیم می شود (شناخت درمانی و دعا درمانی)

در شناخت درمانی هم ابتدا به خود شناسی و سپس خداشناسی می پردازیم و در دعا درمانی ابتدا نواقص و کمبودهای روح و عقل انسان بیان می شود و سپس به راهکارهای  درمانی پرداخته می شود.راه رسیدن به بهبودی به هفت مرحله تقسیم می شود و بهبودی فرآیندی مستمر است و دائما تکرار می شود .