خواص درمانی ناخنک

به فارسی و در کتب طب سنتی « ناخنک » و « اکلیل الملک » نام برده می شود ، گیاهی است از خانواده Leguminosae نام علمی ان Trigonella grandiflora Boiss می باشد و معمولا میوه ان را که مورد مصرف پزشکی است ، اکلیل الملک می نامند . ● مشخصات گیاهی است با اختلافات جزئی شبیه شنبلیله ولی برگها و گلهای ان کمی درشت و میوه ان هلالی برنگ نخودری روشن است که در داخل ان دانه های زرد رنگ و معطر قرار دارد.. این دارو در بازار ایران با نام ناخنک عرضه میشود. ● خواص – کاربرد ناخنک از نظر طبیعت نظر سشیخ الرئیس ابو علی سینا گرم و خشک در مرتبه اول است ، ولی Dioscorides ان را معتدل در حرارت و برودت می داند . از نظر خواص اعتدال دهنده اخلاط و مقوی بدن است و ورمهای سفت را نرم می کند . از نظر خواص اعتدال دهنده اخلاط و مقوی بدن است و ورمهای سفت را نرم می کند. ضماد تخم ان با سرکه و روغن گل سرخ اگر بر سر گذارده شود و یا ریختن اب دم کرده ان بر سر برای رفع سردرد ، سرگیجه ، سکته مغزی ، لقوه ، فراموشی و مالیخولیای سبک مفید است . اگر ۸ گرم ان با ۲۰ گرم عسل خورده شود برای فلج و سستی اعضای بدن نیز برای فلج و سستی اعضا مفید است. خوردن اب دم کرده ان بتنهایی و یا با ادویه مناسب مانند بابونه و صعتر و شبت نیز برای امراض فوق مفید است. خوردن اب دم کرده ان برای رفع درد معده و کبد و طحال و رحم مفید است . اگر اب دم کرده ان با انجیر و عسل خورده شود برای ازدیاد ترشح شیرو اسپرم نافع و مدر است و قاعده اور . خوردن ۱۲ گرم عصاره گیاه و تخم گیاه با دوشاب برای ورم الات داخل شکم و بدون تخم ان برای رفع درد و اگر با زعفران مخلوط شود برای تسکین ضربان همه اعضا مفید است. خوردن دم کرده شاخه وبرگ ان مدر است و قاعده اور و برای اخراج جنین کمک میکند. مضر بیضه ها می باشد از این نظر باید با عسل و انجیر و مویز خورده شود. مقدار خوراک ان ، از تخم ان تا ۱۰ گرم و از عصاره گیاه تا ۸۰ گرم است . جانشین ان از نظر خواص بابونهو فراسیون است.