خدا درمانی در قرآن و سنت(۲)

قدم اول:

ما اقرار کردیم که بیمار هستیم ودر مقابل بیماری خود ناتوان ،نادان و عاجز هستیم .

بیماری ما وجود نفس اماره یا هوای نفس است و بعبارتی کمبود خداست . یا فراموشی خداست و در هر مرحله ای ممکن است بیماری فراموشی به سراغ انسان بیاید و درمان آن هم خیلی ساده است یاد خداست .(واذکر ربک اذا نسیت )کهف ۲۴ .خداوند در قرآن انسان منهای خدا را موجودی منفی و اصل دوزخ و عذاب و بدی معرفی می کند.

اولین قدم در درمان بیماری های روحی و حتی جسمی خودشناسی است و در این قدم خود را در آینه ی قرآن تماشا می کنیم.

قرآن ما را با واژه "نفس" معرفی می کند و انسان منهای خدا نفس اماره است (ان النفس لاماره بالسوء) که به بدی امر می کند و هر چه بدی به ما می رسد فقط از همین نفس است (وما اصابک من سیئه فمن نفسک) لذا باید ریشه ی همه ی بیماری ها و رنج ها و مصیبت ها را در خود جستجو کنیم و جهان بیرون پاک است ناپاکی و مرض در درون ماست.

انسان ضعیف و ناتوان آفریده شده است (خلق الانسان ضعیفا) و نادان است (و الله یعلم و انتم لا تعلمون) ظالم و جاهل است (ظلوما جهولا) حریص و گرسنه (خلق الانسان هلوعا) ناسپاس است (قتل الانسان ما اکفره) فقیر و مسکین است(یا ایها الناس انتم الفقراء) هر چند علی الظاهر پولدار باشد ! مرده و میت است (انک میت و انهم میتون) هر چند ظاهرا زنده باشد ! مالک هیچ چیز نیست (لایملکون لانفسهم ضرا و لا نفعا و لا حیوه و لا نشورا)

بزرگترین مانع در درمان معنوی انکار است و بدی در درون ماست اما انکار می کنیم و دیگران و شیاطین را مقصر می دانیم  و بسیاری از آدم ها با انکار می میرند و حتی در قیامت هم می گویند ما خوب هستیم (و ماکنا نعمل من سوء)

همه ی انسان ها دائما در معرض مرض های روحی هستند  و دائما نیاز به درمان پیدا می کنند اما اکثر آدم ها با مسکن های مختلف و فرافکنی امراض خود را سرکوب میکنند و دائما به عیوب دیگران توجه داریم (اتامرون الناس بالبر و تنسون انفسکم)اما یک شخص بیدار به عیوب خود مشغول است .