قدم شش: ما با تضرع و فروتنی از او خواستیم نواقص ما را برطرف کند.
در این قدم ما به این سوال جواب می دهیم چرا خداوند درما کمبود و حرص و خوف و بیماری قرار داد ؟
جواب را قرآن مکررا می دهد :
ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع ونقص من الاموال والانفس والثمرات وبشر الصابرین* الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انالله و انا الیه راجعون (بقره 155و 156)
وجود نواقص در حقیقت آزمایش الهی است که آیا بسوی خدا می رویم و یا بسوی خود و دیگران .
در خدا درمانی قرآن می فرماید اگر به شما نقصی دادیم چه جانی و چه مالی و چه روحی و روانی باید صبر کنی و صبر را هم آیه ی بعد مشخص کرده است که افراد صبور با زبان دل و زبان بدن صادقانه می گویند ما بسوی خدا رجوع می کنیم (انا الیه راجعون) بسوی خدا رجوع می کنیم تا نقص ما را برطرف کند (قدم شش)
ما با تضرع و فروتنی از او خواستیم نواقص ما را برطرف کند.
پیامبران آمده اند که ما آمادگی پیدا کنیم برای بازگشت به خداو طلب کمک . از این رو در ابتدا بلایا زیاد می شود تاما تضرع و زاری کنیم که خداوند عیوب ما را برطرف کند و به جای لذت اندک از نواقص ، به لذت دائمی کمال برسیم به لذت سلامتی معنوی و درونی .
ولقد ارسلنا الی امم من قبلک فاخذناهم بالباساء والضراء لعلهم یتضرعون(انعام 42)
و به یقین ما به سوى امتهایى که پیش از تو بودند [پیامبرانى] فرستادیم و آنان را به تنگى معیشت و بیمارى دچار ساختیم تا به زارى و خاکسارى درآیند.
در آیه ی بعد دلیل عدم درمان پذیری را این می داند که نقص خود را بوسیله شیطان زیبا می بینند .
فلولا اذ جاءهم باسنا تضرعوا ولکن قست قلوبهم وزین لهم الشیطان ما کانوا یعملون
پس چرا هنگامى که عذاب ما به آنان رسید تضرع نکردند ولى [حقیقت این است که] دلهایشان سخت شده و شیطان آنچه را انجام میدادند برایشان آراسته است.