نام علمی : Cotoneaster Manna
شیر خشت یکی دیگر از(صمغ های گیاهی با طعم شیرین) مان های ایران است که به صورت قطعات جامد تقریباً کروی و یا اشکال دیگر به رنگهای سفید شیری و یا مایل به زرد با طعم بسیار شیرین و خنککننده به دو نام شیرخشت شهری و هراتی در عطاریها موجود است این گیاه دارای گونه های زیادی می باشد در کتب گیاه شناسی قدیم درباره ی پدید آمدن گیاه شیر خشت هر کدام روایات گوناگون ذکر شده که در جایی نوشته شده که به صورت شبنم بر روی گیاه کاروان به وجود می آیند ، مانند ترنجبین به دست می آیند شیرخشت را از درختچه ای بدست می آورندکه آن را با تیغ های مخصوص یک روز در میان درماههای تیر و مرداد از تنه درخت را در قسمت زیر می شکافند به طوری تا به مغز تنه درخت چون فردای روز بعد قبل از روشن شدن هوا شیره تراوش شده از محل شکاف را می تراشند حدود ده سانتی متر بالاتر آن را دو مرتبه می شکافند در جای دیگر در کتب سنتی چین نوشته شده حشره کوچکی است به نام میکرو پنج بر روی پوست گیاه کاروان نیش می زند در اثر خراش رساندن جای آن را شیر خشت پر می کند این گیاه در نقاط کویری شهرهای ایران وجود دارد مرغوبترین شیر خشت در خراسان و در افغانستان در هرات به دست می آید بر روی گیاه کاروان که در هرات آن را کشیرو و می گویند یک نوع دیگر از شیر خشت در شهر کرج- ارنگه- آذربایجان –ارومیه- قائین -قلعه زنجان- رودبار- بلوچستان میروید محصول این گیاه در سال های خشک سال بیشتر از سال های بارندگی است. بعد از محصول شیر خشت خراسان و هرات شیر خشت اطراف تهران شهرت خوبی دارا می باشد شیر خشت خوب و خالص چگونه می توان شناخت باید دارای قطعاتی درشت سفید باشد چنانچه آن را در دهان بگذارید بلافاصله دهان را شیرین خنک می گرداند بلکه ساعتی طمع آن را در دهان حس می کنید علت گرانی یا کمبود آن در بازار صادرات آن به سایر کشورها است ناگفته نماند ازایام قدیم جز صادرات ایران بوده ولی امروزه هواخواهان زیادی را به خود جلب کرده . تنها شیر خشت نیست بلکه برادرانی هم دارد مانند ترنجبین ، گز نگبین ،گز علفی ،شکر تیغار ، بید خشت، شکر قرمز بید گیاه باید متذکر شوم شد همه از لحاظ خواص تا حدودی با شیر خشت برابری دارند و جذب صادرات میباشند