خانه ی سلامتی (دارالسلام)

هوالوکیل 

 هر مرضی دو نوع درمان دارد: 

 درمان مطلق:

هر بیماری و حتی هر ناراحتی و عذابی یک درمان مطلق دارد و آن همانا مثبت نگری معنوی است یعنی انسان تسلیم و به رضا برسد بهشت رضوان الهی یعنی راضی بودن به آنچه خدا خواسته است و همه چیز و همه کس بنده ی مطلق خدایند و همه چیز و همه کس و همه ی اتفاقات خوب است. آنچه رخ داده و می دهد و خواهد داد ، خوب و زیباست .   

درمان نسبی:  

اما هر بیماری و هر مشکلی  هم می تواند یک درمان نسبی داشته باشد که قطعی هم نیست بالاخره خداوند باید بخواهد و آن استفاده از علم و خرد و دانش و تکنولوژی وحتی دعا و معنویات و حتی مثبت نگری مادی .......است. در این راه هم باید خداوند راهنمایی کند وگرنه شاید تلاش ها نتیجه ی معکوس بدهد.   

انسان سالم کسی نیست که بیماری ندارد بلکه فردی سلامت معنوی دارد که اساسا بیماری در نظر او وجود ندارد و حتی درد و تب و رنج را جزئی از سلامتی می بیند و حتی مرگ را جزوی از زندگی می بیند. چنین فردی در دارالسلام زندگی می کند حتی اگر ظاهرا در دنیا باشد و خداوند ما را به خانه و سرزمین خودش دعوت می کند به دارالسلام یا جهان و سرای سلامتی و در جهان و خانه ی خدا هیچ مرض و بیماری وجود ندارد بلکه همه چیز خیر و خوبی در نظر گرفته می شود.