* نام‌های دیگر آن: سولنجان، لعبت بربری، هومرداکت،
گل حسرت، اصابع هرمس، ابراز، فلجیقن، عکنه، گل حضرتی، پیازسگ، سورنگان، بلبوسا،
پیاز حضرتی، گل حسرت زیبا، حافرالمهر، خمل، سورنجان شیرین، سورنجان کرمانی،
قلب‌الارض، شنبلید، ضرح‌الارض، اصابع مصری، سورنجان مصری، مبسشرالشتاد و فلحیقژ
می‌باشد.
1. طبع آن گرم و خشک است.
2. جهت درمان فقط از
نوع سفید این گیاه توصیه می‌شود و نوع دیگر آن که به رنگ سیاه می‌باشد به خاطر سمی
بودن از استعمال خارجی خودداری شود.
3. برای درمان تومورهای سرطانی به صورت
دمکرده میل شود.
4. جهت افزایش نیروی جنسی از غده‌های خشک این گیاه همراه دارچین
و زنجبیل به صورت دمکرده استفاده می‌شود.
5. جهت تسکین درد استخوان ضماد سورنجان
را با زعفران و تخم‌مرغ استفاده می‌کنند.
6. جهت افتادن دانه بواسیر با روغن
گوسفند مخلوط نموده به صورت شیاف استفاده می‌کنند.
7. جهت درمان سیاتیک با
صبرزرد میل شود.
8. جهت بازکردن بینی به صورت استنشاق استفاده شود.
9. به
خاطر ماده کلشی‌سین در این گیاه برای نقرس مفید می‌باشد.
10. برای بیماری‌های
کبد و طحال از دمکرده این گیاه استفاده می‌شود.
11. مسهل بلغم و دفع‌کننده اخلاط
لزج می‌باشد.
12. برای تحریک و تقویت نیروی جنسی زنجبیل، پونه، زیره سبز و
سورنجان از هر کدام 10 گرم مخلوط کرده روزی 3 گرم با شیر تازه میل کنند.
13.
سورنجان مضر معده و کبد است باید با زعفران، شکر و کتیرا میل شود.
14. بوییدن گل
حسرت باعث بازشدن مویرگ‌های بسته شده در مغز می‌گردد و محلل باد و نافع سردردی است
که از سردی باشد.
15. دمکرده دانه این گیاه برای رفع یبوست مفید می‌باشد.
16.
جهت دفع حشرات این گیاه را بصورت دودکرده استفاده کنند.
17. ضد سودا
می‌باشد.
18. خانم‌های حامله و کسانی که سرطان پوست دارند از خوردن این گیاه
خودداری کنند.
منبع:http://www.unknown.ir/
